งากำจัด งากำจาย

งากำจัด หรืองาช้างกำจัด หมายถึง งาช้างที่หักคาต้นไม้ เป็นงาของช้างตกมัน หรือช้างเกเร อารมณ์ร้ายและมีฤทธิ์เดชมาก เมื่ออาละวาดหนักเข้า ก็จะเอางาของตัวเองแทงต้นไม้ใหญ่ จนงาหัก คาต้นไม้

ส่วนงากำจายคือ งาของช้างสองเชื่อกที่เข้าต่อสู้กันเพื่อชิงความเป็นใหญ่ (จ่าโขลง) หรือแย่งตัวเมียแล้วต่อสู้กัน จนอาจมีปลายงาหัก แตกกระจาย แล้วตกหล่นอยู่กับพื้นดินตามป่า

งาทั้งสองชนิดเรียกว่า งาเป็น เมื่อผ่านการพกพาติดตัวหรือโดนเหงื่อไคล เนื้อจะฉ่ำใสเหมือนมีน้ำหล่อเลี้ยง คล้ายกับสีน้ำผึ้ง ซึ่งจะอ่อนแก่ไม่เท่ากัน เพราะงานั้นหักในขณะที่ช้างยังมีชีวิตอยู่ บางคนอาจเรียกว่ายังมีน้ำเลี้ยงแห่งชีวิตอยู่ ต่างจาก งาตาย หรืองาจากช้างที่ล้มแล้วเลื่อยออกมา ที่เห็นวางขายกันอยู่ตามร้านเครื่องประดับทั่วไป งาจะขาวซีด ดูไม่มีชีวิตชีวา แม้บางครั้งเป็นงาแก่ที่ผ่านการใช้มา โดนเหงื่อไคลผู้พกพาติดตัว การเหลืองฉ่ำถึงแม้เกิดขึ้น ก็จะไม่เป็นสีน้ำผึ้ง

งากำจัด และงากำจาย โบราณท่านจึงถือว่าเป็นของทนสิทธ์ หมายถึงเป็นของขลังที่เกิดจากธรรมชาติมิได้ปรุงแต่ง มีฤทธิ์ในตัวแม้นไม่ได้ผ่านการปลุกเสก ทั้งนี้เพราะแตกหักออกมาในขณะที่ช้างยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดได้ยาก คนที่ไปพบเข้าก็จะนำเอามาทำเป็นเครื่องรางของขลัง เชื่อกันว่ามีอิทธิฤทธิ์มีอำนาจ ที่จะป้องกันได้ในทุกทาง

อย่างไรก็ดี การพบเจอเป็นไปได้ยากมากในปัจจุบัน ถ้าไม่ทราบที่มาจริงๆ ตามที่กล่างถึงในหนังสีอเรื่อง เพชรพระอุมา อาจต้องพิจารณาจากเสี้ยนไม้ที่ติดกับงาได้อีกวิธีหนึ่ง

บทความนี้เขียนขึ้นเพื่อให้รู้ความหมายเท่านั้น การจะได้ซึ่งงาชนิดนี้มาเป็นเรื่องยากมาก โปรดใช้วิจารณญาณ

...