ประวัติ พ่อท่านพริ้ง ปุณณโก วัดหลักแก่น

พ่อท่านพริ้ง ปุณณโก หรือพระครูวิบูลเวชกิจ พระเกจิชื่อดังแถบฝั่งทะเลอันดามัน เจ้าอาวาสวัดหลักแก่น ต.ลำแก่น อ.ท้ายเหมือง จ.พังงา ที่ชาวพังงาให้ความเลื่อมใสศรัทธา และรู้จักชื่อเสียงของท่านเป็นอย่างดี

พ่อท่านพริ้งเดิมชื่อ พริ้ง รักษ์ทอง เกิดเมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2478 ที่ ต.บ่อแสน อ.ทับปุด จ.พังงา โยมบิดา-มารดา ชื่อ นายจันทร์และนางผัน รักษ์ทอง ครอบครัวมีพี่น้อง 4 คน เข้าพิธีอุปสมบท เมื่อปี พ.ศ.2499 ณ อุโบสถ วัดนิโครธาราม ต.ทับปุด อ.ทับปุด จ.พังงา มีพระราชปฏิภาณมุนี เป็นพระอุปัชฌาย์, พระครูประภัสสรธรรมสาร เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระมหาณพ ฐิตเตโช เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า ปุณณโก

พ.ศ.2517 ท่านได้รับตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสวัดหลักแก่น ตั้งแต่นั้นมาได้เริ่มพัฒนาวัด พัฒนาถาวรวัตถุ พัฒนาจิตใจของญาติโยม โดยไม่เห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อยแต่ประการใด

พ่อท่านพริ้ง ได้ศึกษาต้มยาสมุนไพรและใช้คาถากำกับมาจาก พ่อท่านนุ้ย วัดห้วยเตย จ.สุราษฎร์ธานี นอกจากนี้ ยังได้เรียนสรรพวิทยาคมจากพ่อท่านคล้าย วาจาสิทธิ์ วัดสวนขัน จ.นครศรีธรรมราช อีกทั้งยังได้รักษาผู้ป่วยโรคผิวหนัง ด้วยการพ่นหมากและใช้เสกคาถาช่วย

มีเรื่องเล่ากันว่า ครั้งหนึ่งมีคนบาดเจ็บสาหัส ถูกยิงลูกกระสุนฝังในได้รับความเจ็บปวดอย่างมาก จนหมอไม่สามารถผ่าตัดได้ แต่เมื่อมาขอให้พ่อท่านพริ้งรักษาปรากฏว่า ท่านได้เป่าพ่นหมากและใช้อาคมเสกกำกับอีกที พ่น 5 คำ กระสุนหายไปในทันใด นับเป็นเรื่องอัศจรรย์ยิ่ง จนเป็นที่ร่ำลือกันไปทั่วปักษ์ใต้

นอกจากเป็นพระเกจิชื่อดังแถบฝั่งทะเลอันดามัน พ่อท่านพริ้ง ยังเป็นพระนักพัฒนามีชื่อเสียง เป็นกำลังสำคัญในการสร้างโรงเรียนบ้านลำแก่นและโรงเรียนบ้านทับละมุ ท่านได้มอบทุนการศึกษาให้ทั้ง 2 โรงเรียน เป็นประจำทุกปี และเป็นกำลังสำคัญในการสร้างถนนเข้าไปสู่บ้านวังเคียงคู่ และซอยหมู่ 6 ต่อถนนเพชรเกษม จนสำเร็จลุล่วง

พ่อท่านพริ้ง ยังได้บำเพ็ญประโยชน์ด้านการศึกษาทั้งในวัดและนอกวัด กำหนดให้พระภิกษุ-สามเณรในวัดต้องเรียนหนังสือและศึกษาพระปริยัติธรรมทั้ง แผนกธรรมและบาลีทุกรูป

วันที่ 5 ธันวาคม 2548 มหาเถรสมาคมได้พิจารณาคัดเลือกพระครูสัญญาบัตร ที่ดำรงตำแหน่งพระสังฆาธิการ บริหารงานคณะสงฆ์ สมควรได้รับการเลื่อนชั้นให้ โดยพ่อท่านพริ้ง ได้รับเลื่อนเป็นพระครูสัญญาบัตร ตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดราษฎร์ชั้นโท เป็นพระครูสัญญาบัตรตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดราษฎร์ชั้นเอกที่ พระครูวิบูลเวชกิจ

จนวาระสุดท้าย เมื่อเวลาประมาณ 13.30 น. วันที่ 3 มกราคม 2553 พ่อท่านพริ้ง เกิดมีอาการเหนื่อยหอบ หายใจไม่ออก แน่นหน้าอก คณะศิษย์ได้นำท่านส่งโรงพยาบาลทหารเรือ ฐานทัพเรือพังงา ก่อนส่งต่อไปยังโรงพยาบาลตะกั่วป่า แต่ด้วยความชราภาพ ทำให้ไม่สามารถยื้ออาการเอาไว้ได้ พ่อท่านพริ้ง ได้ละสังขารอย่างสงบ สิริอายุ 73 พรรษา 51 คณะสงฆ์และคณะกรรมการวัดได้ร่วมกันบรรจุศพพระครูวิบูลเวชกิจ หรือพ่อท่านพริ้ง ในโลงแก้วอย่างสมเกียรติ

ในส่วนของวัตถุมงคลของ พ่อท่านพริ้ง ปุณฺณโก รุ่นแรกที่จัดสร้าง

๑. รูปหล่อ ๙ นิ้ว จำนวน ๙๙ องค์
๒. รูปหล่อ ๕ นิ้ว จำนวน ๔๙๙ องค์
๓. รูปหล่อลอยองค์(กริ่ง) จำนวน ๑,๙๙๙ องค์
๔. เหรียญเงิน จำนวน ๒๙๙ เหรียญ ตอกโค๊ตเลขไทยด้านหลังตามหมายเลข
๕. เหรียญนวโลหะ จำนวน ๙๙๙ เหรียญ โค๊ตจะตอกเลขไทยด้านหลัง และที่ไม่ตอกก็มี จำนวนการตอกคาดว่าไม่เกิน ๒๐๐ เหรียญ
๖. เหรียญกะไหล่ทอง (แจกกรรมการ) จำนวน ๑,๐๐๐ เหรียญ ข้างในเป็นเหรียญอาปาก้า ตอกโค๊ตเป็นเลข 1 อาราบิค ตอกตรงบ้างไม่ตรงบ้าง แต่จะตอกทั้งซอง
๗. เหรียญทองแดง จำนวน ๙,๙๙๙ เหรียญ ทองแดงไม่มีตอก ที่ตอก ๑ ไทย เป็นการนำไปตอกทีหลัง
๘. พระผงเนื้อว่าน จำนวน ๑๙,๙๙๙ องค์
๙. รูปหล่อเนื้อชินเงิน ไม่ทราบจำนวน รุ่น ๑ ตอกเลข๑ไทยที่สังฆา เสริมไม่ได้ตอก

ที่มาภาพตามเครดิตภาพครับ (หัวจุกดง)
ที่มาข้อมูล : คอลัมน์ อริยะโลกที่ 6 กิตติ วงศรัตนาวุธ ข่าวสดรายวัน , ชมรมคนรักษ์พระเครื่องเมืองสงขลา