อัคคัปปะสาทะสุตตะคาถา

อัคคะโต เว ปะสันนานัง อัคคัง ธัมมังวิชานะตัง,
เมื่อบุคคลรู้จักธรรมอันเลิศ,เลื่อมใสแล้วโดยความเป็นของเลิศ

อัคเค พุทเธ ปะสันนานัง,
เลื่อมใสแล้วในพระพุทธเจ้า ผู้เลิศ

ทักขิเณยเย อนุตตะเร,
ซึ่งเป็นทักขิไณยยะบุคคล อันเยี่ยมยอด

อัคเค ธัมเม ปะสันนานัง,
เลื่อมใสแล้วในพระธรรม อันเลิศ

วิราคูปะสะเม สุเข,
ซึ่งเป็นธรรมปราศจากกามระคะ สงบระงับ เป็นสุข

อัคเค สังเฆ ปะสันนานัง,
เลื่อมใสแล้วในพระสงฆ์ ผู้เลิศ

ปุญญักเขตเต อะนุตตะเร,
ซึ่งเป็นบุญญะเขตอย่างยอดเยี่ยม

อัคคัสมิง ทานัง ทะทะตัง,
ถวายทาน ในท่านผู้เลิศ

อัคคัง ปุญญัง ปะวัฑฒะติ,
บุญที่เลิศย่อมเจริญ

อัคคัง อายุ จะ วัณโณ จะ,
อายุ วรรณะ ที่เลิศ

ยะโส กิตติ สุขัง พะลัง,
และยศ เกียรติคุณ สุขะ พละ ที่เลิศย่อมเจริญ

อัคคัสสะ ทาตา เมธาวี,
ผู้มีปัญญาตั้งมั่นในธรรมอันเลิศ

อัคคะธัมมะสะมาหิโต,
และให้ทานแก่ท่านผู้มีธรรมอันเลิศ

เทวะภูโต มะนุสโส วา,
จะไปเกิดเป็นเทวดา หรือเป็นมนุษย์ก็ตาม

อัคคัปปัตโต ปะโมทะตีติ,
ย่อมถึงความเป็นผู้เลิศอันบันเทิง, อยู่ดังนี้ แล