วัฏฏกปริตตสูตร

บทขัดวัฏฏะกะปะริตตัง

ปูเรนตัมโพธิสัมภาเร นิพพัตตัง วัฏฏะชาติยัง ยัสสะ
เตเชนะ ทาวัคคิ มะหาสัตตัง วิวัชชะยิ เถรัสสะ
สารีปุตตัสสะ โลกะนาเถนะ ภาสิตัง กัปปัฏฐายิ
มะหาเตชัง ปะริตตันตัมภะณามะ เห ฯ

(ด้วยเดชแห่งพระปริตรใด ทำให้ไฟไม่เผาไหม้ ในที่ที่พระมหาสัตว์ถือกำเนิดเกิดเป็นนกคุ้ม ผู้กำลังบำเพ็ญบารมี เพื่อเสริมสร้างพระโพธิญาณ ท่านทั้ง หลายโปรดจงสาธยายพระปริตรนั้น ซึ่งมีเดชมากมาย ตั้งอยู่ได้ตลอดกัปป์ ที่พระโลกนาถเจ้าทรงตรัสไว้แก่พระสารีบุตรนั้นเถิด)

บทวัฏฏะกะปะริตตัง

อัตถิ โลเก สีละถุโณ
ศีลคุณ ความสัตย์ พระสัพพัญญูพุทธเจ้า
สัจจัง โสเจยยะนุททะยา
ผู้ประกอบด้วยความสัตย์เอ็นดูกรุณามีอยู่ในโลก
เตนะ สัจเจนะ กาหามิ
ด้วยความสัตย์นั้นเราจักกระทำ
สัจจะกิริยะมะนุตตะรัง
สัจจกิริยาอันสูงสุด
อาวัชชิตวาธัมมะพะลัง
เราคำนึงถึงกำลังพระธรรม
สะริตวา ปุพพะเก ชิเน
ระลึกถึงพระพุทธเจ้าผู้พิชิตมารทั้งหลายในปางก่อน
สัจจะพะละมะวัส สายะ
อาศัยกำลังความสัตย์
สัจจะกิริยะมะกาสะหัง
ได้กระทำสัจจกิริยาว่า
สันติ ปักขา อะปัตตะนา
ปีกของเรามีอยู่ แต่ไม่มีขน (บินไม่ได้)
สันติปาทา อะวัญจะนา
เท้าของเรามีอยู่ แต่ยังเดินไม่ได้
มาตา ปิตา จะ นิกขันตา
มารดาบิดาก็พากันบินออกไปแล้ว
ชาตะ เวทะ ปะฏิกกะมะ
แน่ะไฟ จงกลับไป (จงดับเสีย)
สะหะ สัจเจ กะเต มัยหัง
พร้อมกับเมื่อเรากระทำสัจจกิริยา (นี้)
มะหาปัช ชะลิโต สิขี
ไฟที่ลุกรุ่งโรจน์ใหญ่หลวง
วัชเชสิ โสฬะสะกะรีสานิ
ได้หลีกไป ๑๖ กรีส
อุทะกัง ปัตวา ยะถา สิขี
ไฟดับ ณ ที่นั้นเหมือนตกลงในน้ำ
สัจเจนะ เม สะโม นัตถิ
สิ่งที่จะเสมอด้วยความสัตย์ของเราไม่มี
เอสา เม สัจจะปาระมีติฯ
นี้เป็นสัจจบารมีของเรา ฉะนี้แล.

ตำนานพระปริตร : วัฏฏกปริตร

ที่มา : www.84000.org